تئـــــوری و پراتـــــیک انـــــقلابی

عکس من
"ما به شکل گروه فشرده ی کوچکی در راهی پر از پرتگاه و دشوار دست یکدیگر را محکم گرفته و به پیش می رویم. دشمنان از هر طرف ما را در محاصره گرفته اند و تقریباً همیشه باید از زیر آتش آنها بگذریم. اتحاد ما بنابر تصمیم آزادانه ی ما است. تصمیمی که همانا برای آن گرفته ایم که با دشمنان پیکار کنیم و در منجلاب مجاورمان در نغلطیم که سکنه اش از همان آغاز ما را به علت این که به صورت دسته ای خاصی مجزا شده نه طریق مصالحه بلکه طریق مبارزه را بر گزیده ایم، سرزنش نمود اند.(...)! بلی، آقایان، شما آزادید ...هر کجا...دلتان می خواهد بروید ولو آنکه منجلاب باشد؛ ما معتقدیم که جای حقیقی شما هم همان منجلاب است و برای نقل مکان شما به آنجا حاضریم در حدود توانائی خود کمک نمائیم. ولی در این صورت اقلاً دست از ما بر دارید و به ما نچسبید و کلمه ی بزرگ آزادی را ملوث نکنید. زیرا که آخر ما هم "آزادیم" هر کجا می خواهیم برویم و آزادیم نه فقط علیه منجلاب بلکه با هر کس هم که راه را به سوی منجلاب کج می کند، مبارزه نمائیم!"(چه باید کرد؟)- لنین

۱۳۹۰ آذر ۱۳, یکشنبه

انترناسیونالیسم پرولتری


انترنالیسونالیسم پرولتری ایدئولوژی پشتیبانی بین المللی پرولتاریا و خلق های زحمتکش همۀ کشور ها از یکدیگر است و یکی از پایه های ایدئولوژیکی اساسی طبقۀ کارگر و احزاب رهبری کنندۀ پرولتری را تشکیل میدهد. نظریۀ انترنالیسیم پرولتری برای نخستین بار توسط مارکس و انگلس در "مانیفست حزب کمونیست" ارائه گردید و نشان داد که کارگران همۀ کشور ها در مبارزۀ خود برای رهائی از قیود سرمایه داری دارای منافع مشترک اند. جوهر انترنالیسونالیسم پرولتری در این شعار ها "کارگران همۀ کشور ها متحد شوید" و "کارگران همۀ کشور ها و خلق های تحت ستم جهان متحد شوید" بیان شده است.

طبقۀ کارگر هر کشوری نمی تواند مبارزات خود را جدا از مبارزۀ کارگران سایر کشور ها در نظر بگیرد، زیرا دشمن وی نه تنها طبقۀ بورژوازی کشور خودی بلکه بورژوازی کشور های دیگر نیز هست. ضرورت اتحاد کارگران کلیۀ کشور ها و منافع مشترک کلیۀ انقلابات پرولتاریائی در مقابل ارتجاع جهانی از همین جا ناشی می شود. عشق پرولتاریا به کشورش و خواست وی برای آزاد کردن آن از قید استثمار بورژوازی و ایجاد جامعه ای بدون طبقه و بدون استثمار به شکل ناگسستنی با مبارزۀ پرولتاریای سایر کشور ها و به پشتیبانی انترناسیونالیستی آنها وابسته است و پیروزی آن به نوبۀ خود به پیشبرد انقلاب در سطح جهانی و شکست هر چه بیشتر بورژوازی و ارتجاع جهانی یاری می رساند.

با پیروزی انقلاب کبیر اکتوبر روسیه و پس از آن با پیروزی یک سلسله انقلابات سوسیالیستی و در راس آنها انقلاب عظیم چین، ضربات عظیمی به امپریالیسم جهانی وارد آمد و انترناسیونالیسم پرولتری محتوی و عینیت هر چه عمیق تر و عملی تری به خود گرفت، به طوریکه این انقلاب پیروزمند به یک حامی نیرومند مبارزات پرولتاریا و خلق های سایر کشور ها تبدیل گردیدند.

انترناسیونالیسم پرولتری راستین با هر گونه بر خورد تبعیض آمیز به کشور های کوچک و بزرگ و هر گونه رفتار یا عملکرد، "قدرت بزرگ" و یا سیادت طلبانه ای که تحت لوای "انترناسیونالیسم پرولتری" به دروغ صورت می گیرد به کلی بیگانه است، و معتقد است که هر ملتی به سهم خود درامر ساختمان و تکامل فرهنگ بشری سهیم است. از سوی دیگر، انترناسیونالیسم پرولتری با هر گونه تمایلات ناسیونالیستی تنگ نظرانۀ بورژوائی و خرده بورژوائی و نیز گرایشات "جهان وطنی" که بی توجهی و لاقیدی کامل به منافع ملی را تبلیغ می کند مغایرت کامل دارد؛ زیرا، این "جهان وطنی" همچون انترناسیونالیسم کاذب یک تئوری ارتجاعی است که از جانب بورژوازی تبلیغ می گردد و خواستار یک "حکومت جهانی" است که طبیعتاً چیزی به معنای سلطۀ امپریالیسم جهانی بر خلق ها و ملت های مختلف جهان نیست.

انترناسیونالیسم به شکل گسست ناپذیری با میهن پرستی پیوند دارد. مائوتسه دون می گوید:

"آیا کمونیستی که انترناسیونالیست است می تواند در عین حال میهن پرست هم باشد؟ ما معتقدیم که نه تنها می تواند بلکه باید هم چنین باشد. شرایط تاریخی مضمون کنکرت میهن پرستی را معین می کند. فقط از طریق پیکار به خاطر میهن است که ما می توانیم تجاوز کاران را مغلوب و به آزادی دست یابیم و فقط در صورت نیل به آزادی ملی است که برای پرولتاریا و سایر زحمتکشان امکان کسب  آزادی خود فراهم خواهد گشت. پیروزی چین و شکست امپریالیست های مهاجم خود اینها هم به خلق های کشور های دیگر کمک خواهند کرد. بدین سبب در جنگ های آزادیبخش ملی میهن پرستی عملاً همان تحقق انترناسیونالیسم است."[1]
*****

بر گرفته از کتاب مبانی و مفاهیم مارکسیسم


[1] - مائوتسه دون: "نقش حزب کمونیست چین در جنگ ملی"

هیچ نظری موجود نیست:

آمار مشاهده کننده ها

پر بیننده ترین ها