پول
کاغذی از کاغذ های که به وسیلۀ دولت منتشر و در مواردی مانند واسطۀ گردش و وسیلۀ
پرداخت جانشین و نمایندۀ طلا می باشد، تشکیل شده است. در عمل پول کاغذی خود بنفسه
دارای هیچگونه ارزشی نمی باشد و بنابر این نمی تواند مقیاس ارزش کالا ها قرار
گیرد.
پول
کاغذی نخستین بار به سال 1690 در امریکا منتشر شد. در روسیه پول، پول مزبور برای
نخستین بار در سال 1769 پیدا شد. اگرچه پول های بسیار منتشر شده اند، با این وجود
پول های مزبور هنوز فقط برای نمایش ارزش مقدار طلای لازم در گردش کالا ها به کار
میروند.
چنانچه
پول کاغذی برابر مقدار طلای لازم برای تأمین گردش منتشر گردد، قدرت خرید آن با
قدرت خرید پول طلا برابر خواهد بود. ولی معمولاً دولت بورژوائی پول کاغذی اضافی
منتشر می کند، زیرا به عنوان یک قانون، در آمدش کمتر از خرج آنست. این امر مخصوصاً
در زمان جنگ ها، بحران ها و سایر حوادث نابهنگام، بیشتر به چشم میخورد و نتیجه این
است که ارزش پول کاغذی کاهش می یابد. به مثال زیر توجه کنید:
فرض
کنیم برای تأمین گردش کالا ها، 5000 ملیون سکۀ طلا، هر یک به ارزش یک دالر مورد
نیاز است. دولت 500 ملیون دالر کاغذی در گردش کاغذی در گردش قرار داده است، یعنی
هر دالر کاغذی معرف یک سکۀ طلا است. اکنون فرض کنید گردش کالا ها به همان صورت
باقی بماند، اما دولت 5000 ملیون دالر کاغذی دیگر منتشر سازد. اکنون هر دو دالر
کاغذی معرف یک سکۀ طلا است، اما با این دو دالر، شخص فقط همان مقدار کالا میتواند
بخرد که قبلاً میتوانست با یک دالر طلا بخرد. به این ترتیب ارزش پول کاغذی پائین
آمده یعنی قدرت خرید آن کاهش یافته است. این روند، تورم نامیده می شود. تورم موجب
می گردد افزایشی در قیمت کالا ها پدید آید. لیکن اگر مزد ها و در آمد های کارگران
در کشور های سرمایه داری احیاناً افزایشی هم حاصل نماید، این افزایش به همان سرعتی
نیست که قیمت ها بالا میروند. به این دلیل این کارگرانند که بیش از همه مصائب تورم
را متحمل می شوند.
سپس
مرحله ای میرسد که تورم منجر به تخریب عمیق اقتصاد کشور می شود. برای اعادۀ وضع
طبیعی گردش پول، روش های مختلفی موجود است. یکی از روش های اصلاح پول، تعویض پولی
است که دچار کاهش ارزش گردیده با مقدار کمتری از یک نوع پول تازه.
ادامه دارد...
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر